ပစ္တုန္းကလဲ တဲ့တဲ့ဘဲေနာ့
ျမတ္ေသာသံယာ မေရွာင္ပါဘူး
ေမတၱာခ်ည္းႏွည္း မိုက္လံုးႀကီး
ပစ္ၿပီးေတာ့လဲ မရွက္ဘဲေပါ့
ကမၻာ့လယ္မွာ ဝန္မခံပါဘူး
သန္းေရႊေခြးႀကီး ေသာက္ေျပာႀကီး
ဒီေခြးမသား ကံအားေကာင္းစဥ္
ခ်ိန္ေလးတြင္မ
သဃၤန္းဝတ္႐ံု ေသြးလႊမ္းျခံဳခဲ့
ျမင္ရာသတ္ဟ ထိုေဒါသႏွင့္
နအဖတြင္ ေခြးစိတ္ဝင္သည္
ငရဲပင္ေမ့ေနေလၿပီလား
ဒီေက လူစိမ္း မွ ကူးယူေဖာ္ၿပပါသည္။
သံေ၀ဂအလကာၤ
Posted by မင္းခ်စ္သူ at Friday, May 02, 2008
Labels: ကဗ်ာ
0 Comments:
Post a Comment