နိမိတ္ေကာက္ ေတာ္လုိက္ပံုက

ကိုခင္ေဇာ္တေယာက္ ၾကက္၀ိုင္းတြင္ ေရာက္ေနျပန္သည္။
ဘယ္ၾကက္ေလာင္းရမည္ကို စဥ္းစားေနခိုက္ တိုက္ၾကက္ပိုင္ရွင္တဦးက-

“ ‘ေသခ်င္းဆိုး’ တဲ့ကြ အေသဆိုးနဲ႕ ေသခ်င္တဲ့ၾကက္ေတြ စိမ္ေခၚတယ္ကြ၊ သူေဌးျဖစ္ခ်င္ ‘ေသခ်င္း ဆိုး’ဘက္ေန။” ဟု စိမ္ေခၚလိုက္သည္။

တျခားသူေတြကေတာ့ နာမည္ကိုက နိမိတ္မရွိ နမာမရွိနဲ႕ ဆိုၿပီး တျခားၾကက္ကို ၀ိုင္းေလာင္းၾကသည္။
ကိုခင္ေဇာ္တေယာက္သာ ပါတဲ့ ပိုက္ဆံအားလံုးကို ေသခ်င္းဆိုးဖက္မွ ေလာင္းလိုက္သည္။
ပြဲစၿပီး ႏွစ္ခ်ီေျမာက္တြင္ ေသခ်င္းဆိုးက တဖက္တိုက္ၾကက္ႀကီးကို လည္ငိုက္က်သြားေအာင္ အႏိုင္ပိုင္းသြား သျဖင့္ ကိုခင္ေဇာ္တစ္ေယာက္ ေလာင္းေၾကး အေျမာက္အမ်ားရသြားသည္။

“ဒီ ‘ေသခ်င္းဆိုး’ ၾကက္အႏုိင္ရမယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ား ဘယ္လိုလုပ္သိလဲဗ်။” ဟု အနားက လူတစ္ေယာက္ က ေမးလိုက္သည္။

“ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေပါ့ဗ်ာ၊ သူေပးလိုက္တဲ့ နိမိတ္ေပါ့၊ ၾကက္၀ိုင္းသြားမယ္လဲသိေရာ၊ ကြၽန္ေတာ္အိမ္က အထြက္ သတိလွမ္းေပးလိုက္တယ္ေလ၊”

“ဘယ္လိုသတိေပးတာလဲဗ်။”

“ ‘ေသခ်င္းဆိုး’ တဲ့ဗ်။”