ၿငိမ္းခ်မ္းယခင္ ‘အတၱလား၊ ပရဟိတလား’ ကို ဆက္ၿပီး ေရးလိုေမးလိုတာေတြ ရွိပါတယ္။ နာဂစ္မွာ ဘ၀ပ်က္ခဲ့သူ စာ ရင္းအမွန္ကို ကိုေအာင္သူၿငိမ္းလည္း မကိုးကားပါ။ ယူအန္နဲ႔ အျခားအန္ဂ်ီအိုႀကီးေတြ အပါအ၀င္၊ ကမၻာ့ဘဏ္ အပါအ၀င္ အားလံုးက သိထားၾကေပမယ့္ နအဖက တရား၀င္ထုတ္ျပန္တဲ့ စာရင္းပမာဏကိုသာ ကိုးကားၾကပါ တယ္။ အမွန္တကယ္ အေသအေပ်ာက္ ပမာဏကို ကိုေအာင္သူၿငိမ္း အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းက သိရွိ တာကို ျငင္းလို႔မရပါဘူး။ စစ္တပ္အတြင္း ေမာင္ေအးရဲ႕ခရီးစဥ္မွာ သိလာရတဲ့ စာရင္းကို အစိုးရအဖြဲ႔အစည္း ေတြေကာ၊ အန္ဂ်ီအိုေတြေကာ၊ ကိုေအာင္သူၿငိမ္းတို႔အဖြဲ႔ေကာ၊ အတြင္းက ေဒသဆိုင္ရာ အန္ဂ်ီအိုေတြေကာ သိေနၾကေပမယ့္ ဘာလို႔ နအဖရဲ႕ အျမဲတမ္း ေသႏႈန္းေလွ်ာ့ခ်တတ္တဲ့ စာရင္းဇယားေတြနဲ႔ပဲ လုပ္ေနၾကလဲဆို တာ စဥ္းစားစရာပါပဲ။
အမွန္ကိုအမွန္အတိုင္း လူထုကိုေကာ ကမၻာကိုေကာ တင္ျပဖို႔မလုပ္ၾကဘဲနဲ႔ နအဖနဲ႔ ၀ိုင္းလိမ္ရာမွာ ဘာေၾကာင့္ ပါၾကသလဲဆိုတာ ေတြးၾကည့္ၾကဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ ကိုေအာင္သူၿငိမ္းတို႔ရဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တေယာက္က ဒီ စာရင္းအမွန္ကို ကိုးကားခဲ့လို႔ အားလံုး၀ိုင္းလိမ္ေနတဲ့ အသိုင္းအ၀ိုင္းေတြရဲ႕ ၀ိုင္းတုတ္ၾကတာကို ခံရတာကိုက လည္း ဘာေတြျဖစ္ေနၾကသလဲဆိုတာ စဥ္းစားမရေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ လူထုအက်ိဳးျပဳလုပ္မယ့္ အဖြဲ႔အစည္း ေတြကိုယ္ႏိႈက္က လူထုကို လိမ္ညာလွည့္စား အက်ိဳးယုတ္တာေတြ မလုပ္သင့္ၾကတာ အမွန္ပါပဲမဟုတ္လား။
နာဂစ္ျဖစ္တုန္းက ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးက အကူအညီကို လိုအပ္ခဲ့တာ အမွန္ပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံက လူမႈေရးလုပ္ ငန္းေတြေလာက္နဲ႔လည္း မလံုေလာက္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ အမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ တခုသတိျပဳသင့္တာက နာဂစ္ကိစၥ မွာ စစ္အာဏာရွင္ေတြက အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာအကူအညီေတြကို အဟန္႔အတား လုပ္ေနခ်ိန္ေတြမွာ ျမန္မာႏိုင္ ငံအတြင္းက လူမႈေရးကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးလုပ္ၾကသူေတြေၾကာင့္ အသက္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ ကယ္တင္ႏိုင္ခဲ့ တယ္။ အဆိုးရြားဆံုး အေျခအေနဆိုးႀကီးေတြကို တားဆီးႏိုင္ခဲ့တယ္။ အေရးေပၚ ကယ္တင္မႈမွာသာမကဘဲ ေနာက္ပိုင္းလုပ္ငန္းေတြမွာလည္း ဘယ္ေလာက္အေရးပါတဲ့ အခန္းက႑ေတြက ထိထိေရာက္ေရာက္ ပါႏိုင္ခဲ့ တယ္ဆိုတာေတြကို ကုလသမဂၢနဲ႔ ကမၻာ့ဘဏ္အပါအ၀င္ အျခားအျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းႀကီးေတြရဲ႕ ေလ့လာေတြ႔ရွိခ်က္ အစီရင္ခံစာေတြထဲမွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလးေလးနက္နက္ ေဖာ္ျပခဲ့ၾကတာကိုလည္း မေမ့ သင့္၊ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ဖို႔မသင့္ပါဘူး။ ယေန႔အခိ်န္အထိ တကယ္ထိထိေရာက္ေရာက္ အကူအညီေပးေန သူ၊ လုပ္ကိုင္ေနသူေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံက ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးလုပ္ေနတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ေနာက္ဆံုးသံုးသပ္ခ်က္ေတြမွာအထိလည္း ေတြ႔ေနရမွာကို သတိထားေစလိုပါတယ္။
စစ္အစိုးရရဲ႕ ႀကိဳးနီစံနစ္နဲ႔ ဟန္႔တားမႈနည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကို အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းႀကီးေတြ အားလံုးနီးနီး ရင္ဆိုင္ေနရခ်ိန္မွာ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ကူညီသူေတြက အတားအဆီးေတြကို ေရွာင္လႊားၿပီး စြန္႔စြန္႔စားစားလုပ္ခဲ့ ၾကတာ လုပ္ေနႏိုင္ၾကတာကို အားလံုးအသိအမွတ္မျပဳဘဲ မေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ တခုပဲရွိတာက ဒီလုပ္ ငန္းေတြလုပ္ေနသူေတြက သူတို႔က ဘယ္ေလာက္လုပ္လိုက္ၿပီ၊ ဘယ္ေနရာေတြမွာ ဘာေတြလုပ္လိုက္ၿပီဆို တာကို ပိုေတာင္းေကာင္းေအာင္၊ ပိုလုပ္စားလို႔ရေအာင္လုပ္ၾကတဲ့ အန္ဂ်ီအိုအဖြဲ႔ေတြလို ေၾကာ္ျငာဆိုင္းဘုတ္ လိုက္မထိုးေနဘဲ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႔ လုပ္ေနခဲ့ၾကတာပါပဲ။ လုပ္စားဖို႔သာစဥ္းစားေနတဲ့ အတြင္းက ေဒသ ဆိုင္ရာ အန္ဂ်ီအိုအဖြဲ႔ေတြ၊ အိုင္အာစီလို ဘာမွေတာင္မလုပ္ရေသးဘူး၊ အခုထိလည္း ဘာမွဟုတ္တိပတ္တိ မ လုပ္ႏိုင္ေသးဘူး၊ ကြန္ဂရက္မွာ နာဂစ္ထိတဲ့သူေတြအားလံုးကိုပဲ သူတို႔ကယ္ေနသေယာင္ေယာင္ေျပာဆိုၿပီး အ ဖြဲ႔အတြက္ ေငြရွာေနတာေတြ၊ ေၾကာ္ျငာေတြ အရွက္မရွိ ေရးေနတာေတြ ေတြ႔ရမွာပါ။
ဒီဘက္နယ္စပ္ကလည္း အခြင့္သင့္တုန္း လုပ္စားၾကဦးမွဆိုၿပီး အန္စီယူဘီကလူေတြ အပါအ၀င္ အထဲကိုကူညီ တယ္ဘာညာဆိုၿပီး ဓာတ္ပံုေတြ ေငြေပး၀ယ္ ျပစားတာေလာက္လုပ္ၾကတာကိုလည္း ေလ့လာၾကည့္ရင္ ေတြ႔မိ မွာပါ။ စစ္တပ္နဲ႔ေပါင္းၿပီးမွ အထုအထည္ႀကီးေတြ ပို႔လို႔ရတဲ့အေျခအေနမွာ အန္စီယူဘီလို အျခားအျပင္က အဖြဲ႔ အစည္းေတြက ဘယ္လိုမ်ားလုပ္ၿပီး စစ္တပ္ေတြနဲ႔ နားလည္မႈယူ ဆန္ေတြဘာေတြ ပို႔လိုက္ႏိုင္သလဲ မစဥ္းစား ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။
ေခတ္ေတြ ေျပာင္းေကာင္းေျပာင္းလာခဲ့မွာ အမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေျပာင္းသြားခဲ့ၿပီလဲဆိုတာ ကိုေအာင္သူၿငိမ္းကို ျပန္ေမးပါရေစ။ က်ေနာ္တို႔တေတြ ထိုင္းဘက္မွာ အေတာ္အ သင့္ လြတ္ေျမာက္မႈရေနခဲ့ၿပီဆိုေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံက လူထုေတြကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ေအာက္က နည္းနည္းမွ လြတ္ေျမာက္မႈမရေသးပါဘူး။ လူထုဖိႏွိပ္ခံရမႈကေန ေျပာင္းလဲမယ့္ အရိပ္အေယာင္ လည္း တစက္မွမေတြ႔ရေသးပါဘူး။ သူမ်ားတကာေတြ လကမၻာသြားၿပီး ေနာက္ပိုေ၀းတဲ့ ေနရာေတြကို ေျခဦး လွည့္ေနတာေတာင္ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာေတာ့ ေက်ာက္ေခတ္ဘက္ကို ျပန္လွည့္ေနတာကိုပဲ သူမ်ားႏိုင္ငံစံႏႈန္း ပဲယူၿပီး ေခတ္ႀကီးေျပာင္းသြားပါၿပီလို႔ ေျပာလို႔ေကာင္းပါ့မလား။
ကိုေအာင္သူၿငိမ္း ေရးခဲ့သလို အန္ဂ်ီအိုေတြမွာ လိုအပ္ခ်က္ေတြ မမွန္ကန္မႈေတြ ရွိေနတာကို ေ၀ဖန္ေထာက္ ျပဖို႔လိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္အျမင္ေတာ့ ကိုေအာင္သူၿငိမ္းတို႔ေကာ ဘယ္သူမွလုပ္တာ မေတြ႔ေသးတာပါ ပဲ။ မမွန္တာေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိေနတာကို တခုခ်င္းစီ ျပေနႏိုင္ေပမယ့္ ကိုေအာင္သူၿငိမ္း ေျပာတဲ့ ေ၀ဖန္ ေရးက ဘယ္ေနရာမွာ ေနေနမွန္း မသိရတာကို အံ့ၾသစရာပါပဲ။
ျပည္တြင္းမွာ HIV ေရာဂါေ၀ဒနာရွင္ေတြအတြက္ ေဆး၀ါးေတြ၊ အျခားေဆးဘက္ဆိုင္ရာ အကူအညီေတြ လို အပ္ေနတာအမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ျပည္တြင္းကို ေဆးဘက္ဆိုင္ရာအကူအညီေတြ လုပ္မယ္ဆိုၿပီး လုပ္ေနၾကတဲ့ ေဒသဆိုင္ရာ အန္ဂ်ီအိုေတြဆီက ဒီေဆး၀ါးေတြ ဘယ္မွေရာက္သြားတာ မၾကားရပါဘူး။ အတြင္းကို မေျပာပါနဲ႔ ဦး။ HIV ေရာဂါေ၀ဒနာရွင္ေတြရွိတဲ့ နယ္စပ္မွာေတာင္မွ ေဆးဘက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းေတြ ရွိေနေပမယ့္ လည္း ေဆးလံုး၀မေတြ႔ဖူးဘဲနဲ႔ အသက္ကုန္သြားရတဲ့သူေတြ မနည္းပါဘူး။
လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္ပိုင္းကေတာင္ အလုပ္သမားတေယာက္ ဒီေရာဂါနဲ႔ ကြယ္လြန္ခဲ့ရေပမယ့္ ဘယ္ေဆးဘက္ဆိုင္ ရာ အဖြဲ႔အစည္းကေနမွ ေဆး၀ါးမရခဲ့ပါဘူး။ သူမေသခင္ ေနရာအားလံုးကို ႀကိဳးစားသြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရာဂါရွိေနေၾကာင္း ေသြးစစ္ေပးတာကလြဲရင္ ဘာမွကုသမႈမွ မခံခဲ့ရပါဘူး။ ဒီဘက္မွာ ေဆးဘက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႔ ႀကီးေတြက လူထုအတြက္ ဒါေတြလုပ္ေပးမယ္ဆိုၿပီး အကူအညီေတြ ယူထားၾကတာေတြလည္းရွိတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒီအဖြဲ႔ႀကီးေတြက ဒီလိုေရာဂါရွင္ေတြ ရွာလို႔မေတြ႔တဲ့ေနရာမွာ ဘယ္လိုမ်ား လံုေအာင္ပုန္းေနၾကသလဲဆိုတဲ့ နည္းပညာကေတာ့ ယူဂ်ီလုပ္ငန္းလုပ္ေနသူေတြ အတုယူသင့္တာေတြပါပဲ။ ဒီလိုအဖြဲ႔အစည္းေတြမွာျဖစ္ေနတဲ့ ေဆး၀ါးေရာင္းစားမႈေတြ၊ ျဖတ္စားမႈေတြ၊ လုပ္စားမႈေတြကို အခု အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္ခဲ့ေပမယ့္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပႏိုင္တာလည္း မရွိေသးပါလားဆိုတာကို ကိုေအာင္သူၿငိမ္း စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။
ဒီအေျခအေနမ်ိဳးေတြကို လူငယ္ေတြက အတုျမင္အတတ္သင္၊ ဒီလိုဆက္လုပ္စားၾကမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံက ေမ်ာက္ျဖစ္ရတဲ့သူေတြလည္း အာဏာရွင္ေတြက ေမ်ာက္လုပ္လိုက္၊ အန္ဂ်ီအိုဆိုၿပီး လုပ္စားသူ ေတြက ေမ်ာက္လုပ္လိုက္၊ လုပ္စားေတြက လွည့္ျပတာ ခံလိုက္ရနဲ႔ နားခ်ိန္ေတာင္ရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒါေတြက တျခားေမ်ာက္ကပိုကတတ္တာကလြဲၿပီး ဘာေကာင္းက်ဳိးေတြ သယ္လာမလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ စဥ္း စားမွ သိႏိုင္မွာပါ။ မွန္မွန္ကန္ကန္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ျပည္သူကိုတာ၀န္ခံတဲ့ စနစ္ေတြကို မလိုက္နာႏိုင္ဘဲ အန္ ဂ်ီအိုအမည္ခံ လူထုကို ေမ်ာက္ျပဆန္ေတာင္းတာတိုင္းအတြက္ေတာ့ လူထုက ပိုနာၾကည္းၾကရမွာပါ။
ၿငိမ္းခ်မ္း
ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ ဘေလာက္မွ ကူးယူေဖာ္ၿပပါသည္။
0 Comments:
Post a Comment